ΜονΠρΘεσ 6368/2016

ΣΕΛΙΔΕΣ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ

Υπαγωγή στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3869/2010 αιτούντος με ΜΟΝΑΔΙΚΟ πιστωτή το ΤΠΔ

Η εξαίρεση των οφειλών προς το ΤΠΔ παραβιάζει την αρχή της ισότητας, που προβλέπεται στο άρθρο 4 του Συντάγματος, αφού αφενός μεν οι δανειολήπτες του Ταμείου θα εστερούντο αναιτιολογήτως των ευνοϊκών διατάξεων του ν. 3869/2010, αφετέρου δε τα υπόλοιπα πιστωτικά ιδρύματα θα υποχρεούντο να δέχονται την μείωση των χρηματικών τους απαιτήσεων μέσω της αναγκαστικής συμμετοχής τους στη διαδικασία του ν. 3869/2010 σε αντίθεση με το ΤΠΔ, που θα διατηρούσε αλώβητες τις δικές του απαιτήσεις. Δεκτή η έφεση.

ΑΠΟΦΑΣΗ 6368/2016

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΚΟΥΣΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τον Δικαστή Ιωάννη Πάλλα, ο οποίος ορίστηκε από τον Πρόεδρο του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης και από τη   Γραμματέα Μαρία Κάζαντζόγλου.

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στη Θεσσαλονίκη στις 21 Ιουνίου 2016 για να δικάσει την υπόθεση:

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ ........... κατοίκου Θεσσαλονίκης, ο οποίος παραστάθηκε δια της πληρεξουσίας του δικηγόρου Αλεξίας Φλώρου (AM ΔΣΘ 11.200).

ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: Του Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου με την επωνυμία «ΤΑΜΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΩΝ ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΩΝ», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, το οποίο παραστάθηκε διά του πληρεξουσίου του δικηγόρου Κωνσταντίνου Αρβανιτίδη (AM ΔΣΘ 1.797). Συμπαραστάθηκε και η ασκούμενη δικηγόρος Μαριάννα Ζήκου.

Ο ΕΚΚΑΛΩΝ - ΑΙΤΩΝ κατέθεσε στο Ειρηνοδικείο θεσσαλονίκης την με αριθμό κατάθεσης 4.776/6-4-2015 αίτηση του, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αριθ. 1.808/2016 απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, το οποίο την απέρριψε

Ο ΕΚΚΑΛΩΝ - ΑΙΤΩΝ κατέθεσε στο Ειρηνοδικείο θεσσαλονίκης την με αριθμό κατάθεσης 4.776/6-4-2015 αίτηση του, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αριθ. 1.808/2016 απόφαση του ανωτέρω δικαστηρίου κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας, το οποίο την απέρριψε ως μη νόμιμη. Κατά της απόφασης αυτής παραπονείται ο εκκαλών με την με αριθμό κατάθεσης 2.744/18-5-2016 έφεση του, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο.

ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους,

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Η με αριθμό κατάθεσης 2.744/18-5-2016 έφεση του αιτούντος και ήδη εκκαλούντος κατά της με αριθμό 1.808/2016 οριστικής απόφασης του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία εκδόθηκε κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 741-781 ΚΠολΔ), έχει ασκηθεί νομότυπα (άρθρα 14 ν. 3869/2010, 495, 500, 511, 513, 516, 517, 518, 741, 761 και 17Α του ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, εντός της προθεσμίας των τριών ετών από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης απόφασης (άρθρο 518 παρ. 2 ΚΠολΔ), εφόσον από τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν προκύπτει ούτε οι διάδικοι επικαλούνται επίδοση αυτής στον τελευταίο (η εκκαλούμενη απόφαση δημοσιεύθηκε στις 29-3-2016 και η έφεση κατατέθηκε στη γραμματεία του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου στις 18-5-2016). Επομένως, εφόσον κατά την άσκηση της κατατέθηκε στη γραμματεία του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης το προβλεπόμενο από την διάταξη του άρθρου 495 παρ. 4 ΚΠολΔ παράβολο Δημοσίου ποσού διακοσίων (200,00) ευρώ (βλ. την σχετική σημείωση του γραμματέως του Ειρηνοδικείου στο δικόγραφο της έφεσης), αρμοδίως εισάγεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και πρέπει να γίνει δεκτή κατά το τυπικό της μέρος και να εξετασθεί στη συνέχεια για το παραδεκτό και το βάσιμο των λόγων της κατά την ίδια διαδικασία, με την οποία εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση (533 παρ. 1 ΚΠολΔ), (άρθρα 14 ν. 3869/2010, 495, 516, 518 παρ. 1 και 741 ΚΠολΔ).

Στην προκειμένη περίπτωση ο αιτών και ήδη εκκαλών με την με αριθμό κατάθεσης 4.776/6-4-2015 αίτηση του ενώπιον του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής της ληξιπρόθεσμης χρηματικής του οφειλής προς το ν.π.δ.δ. με την επωνυμία «Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων», όπως αυτή προσδιορίζεται στην κατάσταση που περιέχεται στην αίτηση, ζήτησε την αποδοχή του υποβαλλόμενου σχεδίου διευθέτησης της οφειλής του και τη δικαστική του επικύρωση, αφού ληφθούν υπόψη η περιουσιακή και η οικογενειακή του κατάσταση και σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί συμβιβασμός, τη δικαστική ρύθμιση της αποπληρωμής του χρέους του προς το ανωτέρω πιστωτικό ίδρυμα κατά τις διατάξεις του ν. 3.869/2010, με την εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας, ιδιοκτησίας του, με σκοπό την μερική απαλλαγή του απ' αυτό. Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την υπ' αριθ. 1.806/2016 απόφαση του, που δημοσιεύθηκε στις 29-3-2016, έκρινε την αίτηση ορισμένη και παραδεκτή, πλην όμως την απέρριψε ως μη νόμιμη, διότι θεώρησε ότι η οφειλή του αιτούντος προς το καθ' ου η αίτηση «Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων» δεν υπάγεται στο ρυθμιστικό πεδίο των διατάξεων του ν. 3869/2010. Ο εκκαλών με την υπό κρίση έφεση του παραπονείται κατά της απόφασης αυτής και με τον μοναδικό λόγο της έφεσης του υποστηρίζει ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο μετά από εσφαλμένη ερμηνεία και υπαγωγή του νόμου δεν υπήγαγε την οφειλή του προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων στο πεδίο ρύθμισης του ν. 3869/2010, για τον λόγο δε αυτό ζητεί να γίνει δεκτή η έφεση του και να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη απόφαση, ώστε η αίτηση του να γίνει δεκτή ως ουσία βάσιμη.

Το άρθρο 1 του ν. 3.869/2010, όπως ισχύει μετά τις επελθούσες τροποποιήσεις του, ρυθμίζει τα χρέη των φυσικών προσώπων που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα, ορίζοντας τα ακόλουθα: 1. «Φυσικά πρόσωπα που δεν έχουν πτωχευτική ικανότητα και έχουν περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλουν στο αρμόδιο δικαστήριο την αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 1 του άρθρου 4 για τη ρύθμιση των οφειλών τους και απαλλαγή. Την ύπαρξη δόλου αποδεικνύει ο πιστωτής. 2. Δεν επιτρέπεται η ρύθμιση οφειλών οι οποίες: είτε α) έχουν αναληφθεί το τελευταίο έτος πριν την υποβολή της αίτησης για την έναρξη της διαδικασίας κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 4 είτε β) προέκυψαν από αδικοπραξία που διαπράχθηκε με δόλο, από διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, τέλη προς Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου και εισφορές προς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης είτε γ) προέκυψαν από χορήγηση δανείων από Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16 του Ν. 3586/2007, όπως ισχύουν (Α 151). 3. Απαλλαγή του οφειλέτη από τα χρέη δύναται να γίνει μία μόνο φορά. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 62 του ν. 2214/1994 "Αντικειμενικό σύστημα φορολόγησης και άλλες διατάξεις" (ΦΕΚ 75 Α'), για την εξυπηρέτηση και ασφάλιση των τοκοχρεωλυτικών ν δανείων που χορηγούνται από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων για την απόκτηση πρώτης κατοικίας από δημοσίους υπαλλήλους, συνταξιούχους και λοιπούς δικαιούμενους κατά την κείμενη νομοθεσία, κάθε δανειζόμενος υποχρεούται να εκχωρήσει υπέρ του δανειστή: α) μέχρι τα 6/10 όλων γενικά των τακτικών μηνιαίων απολαβών του (μισθό, επιδόματα, μηνιαία αναλογία δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, ΔΙΒΕΕΤ κ.λπ.), β) μέχρι τα 6/10 της κανονισθησομένης κύριας και επικουρικής συντάξεως του και όλων γενικά των μερισμάτων και άλλων παροχών που τακτικά λαμβάνει από τα ασφαλιστικά του ταμεία, γ) τα 3/4 από το εφάπαξ βοήθημα που χορηγείται σ' αυτόν από οποιοδήποτε ασφαλιστικό του φορέα ή από την οριζόμενη από την εργατική νομοθεσία αποζημίωση λόγω λύσεως της εργασιακής σχέσεως (παρ. 1). Οι πιο πάνω εκχωρήσεις είναι ισχυρές καταργούμενης κάθε αντιθέτου γενικής ή ειδικής διάταξης (παρ. 2). Τροποποιήσεις και συμπληρώσεις στο άρθρο 25 του ν. 2214/1994 επέφεραν οι νόμοι 3453/2006 (ΦΕΚ Α 74/7-4-2006) και 3867/2010 (ΦΕΚ Α' 128/3-8-2010). Κατά το άρθρο 25 παρ. 6 του ν. 3867/2010 με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων μπορεί ύστερα από αίτηση του υπόχρεου να καθορίζονται όροι εξυπηρέτησης, επιμέρους συμφωνίες των δανειακών συμβάσεων και η διευθέτηση των τόκων υπερημερίας των μη κανονικά εξυπηρετουμένων οποιουδήποτε είδους δανειακών συμβάσεων που έχει χορηγήσει προς φυσικά πρόσωπα το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Με βάση τα προαναφερόμενα οι διατάξεις του ν. 3.869/2010, αν και είναι γενικότερες σε σχέση με αυτές του άρθρου 62 του ν. 2214/1994 και του άρθρου 25 του ν. 3867/2010, κατήργησαν σιωπηρά κάθε άλλη προηγούμενη διάταξη, που ρυθμίζει τον τρόπο αποπληρωμής των δανείων, που δεν εξυπηρετούνται κανονικά. Επιπλέον με την διάταξη του άρθρου 25 παρ. 6 του ν. 3867/2010 προβλέπεται μια διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης του χρέους του οφειλέτη, χωρίς να αποκλείεται οποιαδήποτε άλλη διαδικασία, δικαστική ή εξωδικαστική συνεπώς και η συλλογική διαδικασία του ν. 3869/2010. Οι διατάξεις του ν. 3.869/2010 έχουν ως σκοπό την ελάφρυνση των δανειοληπτών από την υπερχρέωση μέσω της λήψης κάθε είδους δανείων και την αποκατάσταση της παραγωγικής τους δυνατότητας, η οποία υποσκάπτεται από το βάρος των χρεών τους και τον απεγκλωβισμό τους από την περιθωριοποίηση λόγω της υπερχρέωσης. Συνακόλουθα η αποδυνάμωση των ενοχικών δικαιωμάτων του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων (η οποία δεν συνιστά κατάργηση τους, καθόσον με τις ρυθμίσεις του ν. 3869/2010 τα εν λόγω πιστωτικά ιδρύματα μπορούν να ικανοποιηθούν σύμμετρα ή προνομιακά στην περίπτωση, που έχουν εμπράγματη εξασφάλιση σε σχέση με τους υπόλοιπους πιστωτές του οφειλέτη) επιβάλλεται από λόγους γενικότερου κοινωνικού συμφέροντος, ενώ η προνομιακή μεταχείριση του ανωτέρω πιστωτικού ιδρύματος έναντι των υπολοίπων πιστωτών (ανωνύμων τραπεζικών εταιριών) με βάση τις προαναφερόμενες διατάξεις νόμου δεν είναι ανεκτή δικαιοπολιτικά, διότι ο νομοθέτης με το νόμο για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα θέλησε να υπαχθούν στις ρυθμίσεις του οι χρηματικές οφειλές από δάνεια προς όλους τους πιστωτές (ιδιώτες και μη). Στην περίπτωση που ο νομοθέτης ήθελε να εξαιρέσει από την εφαρμογή του νόμου αυτού τις οφειλές προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, που είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, θα το είχε πράξει ρητά, όπως στην περίπτωση των οφειλών από τέλη προς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (άρθρο 1 παρ. 2 περ. β' του ν. 3869/2010), οι οποίες, όπως και οι λοιπές οφειλές της ίδιας διάταξης (διοικητικά πρόστιμα, χρηματικές ποινές, εισφορές προς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης), εξαιρούνται από την ρύθμιση χρεών, διότι προέρχονται από την άσκηση δημόσιας εξουσίας ή από σχέσεις δημοσίου δικαίου, στις οποίες το φυσικό πρόσωπο έχει την ιδιότητα του διοικούμενου (οφειλές από φόρους και τέλη προς το Δημόσιο και τους ΟΤΑ) και όχι του ιδιώτη - αντισυμβαλλόμενου (πιστούχου) κατά το άρθρο 361 ΑΚ, ενώ η ίδια διάταξη δεν διαλαμβάνει ρυθμίσεις για οφειλές από δάνεια, που χορήγησαν νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, όπως το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Η ένταξη και των έναντι του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων χρεών στη ρύθμιση της διάταξης του άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3869/2010 θα σήμαινε διεύρυνση των περιπτώσεων της παραγράφου αυτής, πράγμα το οποίο δεν προκύπτει ότι θέλησε ο νομοθέτης. Περαιτέρω η ερμηνευτική εξαίρεση των οφειλών προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων από τις διατάξεις του ν. 3.869/2010 παραβιάζει την αρχή της ισότητας, που προβλέπεται στο άρθρο 4 του Συντάγματος, αφού αφενός μεν οι δανειολήπτες του Ταμείου θα στερούνταν αναιτιολόγητα των ευνοϊκών διατάξεων του ν. 3869/2010, αφετέρου δε τα υπόλοιπα πιστωτικά ιδρύματα θα υποχρεούνταν να δέχονται τη μείωση των χρηματικών τους απαιτήσεων μέσω της αναγκαστικής συμμετοχής τους στη  διαδικασία του ν. 3.869/2010  σε αντίθεση  με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, που θα διατηρούσε αλώβητες τις δικές του απαιτήσεις. Επομένως η συλλογική διαδικασία του ν. 3.869/2010 με το χαρακτηριστικό της καθολικότητας σημαίνει ότι: α) η διαδικασία καταλαμβάνει όλη την περιουσία του οφειλέτη και όλους τους πιστωτές, με μόνη εξαίρεση τις οφειλές του άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3869/2010 και β) στη ρύθμιση του ν. 3869/2010 υπάγονται και οι οφειλές στεγαστικά δάνεια, τα οποία το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων χορήγησε σε υπαλλήλους που συγκεντρώνουν τις προϋποθέσεις της κείμενης νομοθεσίας και τα οποία οι δανειολήπτες εξοφλούν με επιτρεπόμενη κατά νόμο προεκχώρηση του οριζόμενου ποσοστού των μηνιαίων απολαβών τους (βλ. για τα ανωτέρω ΑΠ 1.031/2015, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΠρΛαμ. 100/2015, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΠρΚορ. 60/2015, ΤΝΠ Νόμος, ΜονΠρΞανθ. 79/2014, αδημ., ΜονΠρΞανθ. 63/2014, αδημ., ΜονΠρΣερ. 437/2013, αδημ., ΜονΠρΠατρ. 555/2013, ΤΝΠ Νόμος, Αθ. Κρητικό, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, 2016, άρθρο 1, αρ. 98, σελ. 76, Βενιέρη - Κατσά, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα Υπερχρεωμένα Φυσικά Πρόσωπα, 2016, σελ. 195-197, αρ. 389-393). Με βάση τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω μείζονα σκέψη, η οφειλή του αιτούντος προς το εφεσίβλητο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων» υπάγεται στο πεδίο ρύθμισης του ν. 3869/2010 και επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο έκρινε ότι η σχετική απαίτηση του Ταμείου πρέπει να εξαιρεθεί της ρύθμισης, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο. Μετά ταύτα ο μοναδικός λόγος της έφεσης του αιτούντος πρέπει να γίνει δεκτός ως ουσία βάσιμος και περαιτέρω πρέπει να εξαφανισθεί η εκκαλούμενη, να κρατηθεί η υπόθεση από το παρόν Δικαστήριο (άρθρο 535 παρ. 1 του ΚΠολΔ) και να κριθεί η αίτηση νόμιμη ως προς το αίτημα δικαστικής ρύθμισης του χρέους του αιτούντος, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1, 4, 5, 6 παρ. 3, 8, 9 και 11 του ν. 3.869/2010, εκτός από το αίτημα της να επικυρωθεί το σχέδιο διευθέτησης οφειλών, το οποίο είναι απορριπτέο ως μη νόμιμο, διότι η επικύρωση του σχεδίου διευθέτησης δεν αποτελεί αντικείμενο της αίτησης του άρθρου 4 παρ. 1 του ν. 3869/2010, αλλά νόμιμη συνέπεια της ελεύθερης συμφωνίας των διαδίκων, στην περίπτωση που κανένας πιστωτής δεν προβάλει αντιρρήσεις για το αρχικό ή το τροποποιημένο σχέδιο διευθέτησης οφειλών ή όταν συγκατατίθενται όλοι σε αυτό, οπότε ο Ειρηνοδίκης, αφού διαπιστώσει την κατά τα άνω επίτευξη συμβιβασμού, με την απόφαση του επικυρώνει το σχέδιο ή το τροποποιημένο σχέδιο, το οποίο από την επικύρωση του αποκτά ισχύ δικαστικού συμβιβασμού (άρθρο 7 του ν. 3869/2010). Επιπροσθέτως, όταν επιτυγχάνεται συμβιβασμός, η αίτηση του άρθρου 4 του ν. 3869/2010 ανακαλείται, ενώ το Δικαστήριο με την απόφαση του απλώς διαπιστώνει τον συμβιβασμό και επικυρώνει το σχέδιο. Δηλαδή με την απόφαση αυτή το Δικαστήριο ούτε δέχεται ούτε απορρίπτει την αίτηση, αφού αυτή έχει ανακληθεί και μαζί συνανακλήθηκε και το αίτημα να επικυρωθεί το σχέδιο διευθέτησης. Πέραν τούτου κατά το στάδιο του δικαστικού συμβιβασμού δεν υπάρχει πεδίο δικαστικής παρέμβασης, πλην της περίπτωσης διαπίστωσης επίτευξης συμβιβασμού. Δεν παρέχεται από τον νόμο η δυνατότητα να υποχρεωθούν από το Δικαστήριο τα μέρη να συμβιβασθούν και συνεπώς δεν νοείται η επικύρωση του προτεινομένου σχεδίου να αποτελέσει περιεχόμενο αιτήματος προς το Δικαστήριο.

Επομένως η αίτηση, κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη, πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.

Από την επανεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίσθηκαν στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και συγκεκριμένα από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος απόδειξης, η οποία εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και περιλαμβάνεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλούμενη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης (το εφεσίβλητο πιστωτικό ίδρυμα δεν εξέτασε μάρτυρες), σε συνδυασμό με το περιεχόμενο όλων των εγγράφων, που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νόμιμα, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο αιτών, ηλικίας 45 ετών, είναι έγγαμος με την ... και από το γάμο τους έχουν αποκτήσει δύο ανήλικα κορίτσια, ηλικίας 5 και 1,5 ετών αντίστοιχα. Ο ίδιος είναι συνταξιούχος στρατιωτικός με μηνιαίο εισόδημα, που προέρχεται από τη σύνταξη του, η οποία του καταβάλλεται από το μήνα Ιανουάριο του έτους 2015 και ανέρχεται στο ποσό των 1.125,88 ευρώ (ήτοι ποσό 1.033,31 ευρώ, που προέρχεται από τη βασική σύνταξη και ποσό 92,57 ευρώ, που, προέρχεται από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού). Η σύζυγος του αιτούντος, η οποία ήταν άνεργη επί δύο έτη, εργάζεται πλέον από τον Νοέμβριο του έτους 2015 ως υπάλληλος με καθεστώς μερικής απασχόλησης επί τέσσερις ημέρες εβδομαδιαίως σε τρία φαρμακεία στις περιοχές των Δήμων Κορδελιού - Εύοσμου, Νεάπολης και Θεσσαλονίκης και αποκομίζει από την εργασία της το συνολικό ποσό των 450,00 ευρώ περίπου μηνιαίως. Ο αιτών διαμένει με την οικογένεια του σε διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου της οικοδομής που βρίσκεται επί της οδού ... στη δημοτική ενότητα Νεάπολης του Δήμου Νεάπολης - Συκεών, εμβαδού 76,16 τ.μ., με ποσοστό συμμετοχής στα κοινόχρηστα και κοινόκτητα μέρη της οικοδομής 160/1000 εξ αδιαιρέτου, με παρακολούθημα μία αποθήκη, εμβαδού 9,00 τ.μ. στο υπόγειο της οικοδομής και με αποκλειστική χρήση μίας θέσης στάθμευσης, εμβαδού 10,00 τ.μ., στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου. Το ακίνητο αυτό, που αποτελεί την κύρια κατοικία του τελευταίου, περιήλθε κατά κυριότητα σ' αυτόν δυνάμει του υπ' αριθ. .../2006 συμβολαίου πώλησης και σύστασης οριζόντιας ιδιοκτησίας της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ..., που μεταγράφηκε νόμιμα στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Νεάπολης Θεσσαλονίκης στον τόμο ... και αριθμό ..., σε συνδυασμό με την υπ' αριθ. .../2007 πράξη εξόφλησης και άρσης όρου της ίδιας συμβολαιογράφου, που μεταγράφηκε νόμιμα στο Υποθηκοφυλακείο Νεάπολης. Επί του ακινήτου αυτού έχει εγγραφεί προσημείωση υποθήκης υπέρ του εφεσίβλητου Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων. Επιπλέον ο αιτών είναι κύριος και συγκύριος, αντίστοιχα, των παρακάτω αναφερόμενων περιουσιακών στοιχείων και ειδικότερα είναι: 1) Συγκύριος κατά ποσοστό 1,76% εξ αδιαιρέτου του υπ' αριθ. .... αγροτεμαχίου, εμβαδού 7896 τ.μ., που βρίσκεται στην κτηματική περιοχή του αγροκτήματος ... του Δήμου Προποντίδας Χαλκιδικής, επί του οποίου έχει ανεγερθεί μία ισόγεια κατοικία, εμβαδού 64,60 τ.μ. μετά μίας αποθήκης, εμβαδού 6,55 τ.μ, στην οποία έχει ποσοστό συγκυριότητας 37,5% εξ αδιαιρέτου. Η αντικειμενική αξία του ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των 8.830,08 ευρώ. 2) Αποκλειστικός κύριος της με χαρακτηριστικό αριθμό 2 κάθετης ιδιοκτησίας, η οποία περιλαμβάνει ποσοστό 70,66% εξ αδιαιρέτου επί οικοπέδου, εμβαδού 511,21 τ.μ., που βρίσκεται στον οικισμό της κοινότητας Άνω Κώμης της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης και με δικαίωμα αυτοτελούς ιδιοκτησίας σε κτίσματα που θα ανεγερθούν σε τμήμα έκτασης 361,21 τ.μ, στην ανατολική πλευρά του οικοπέδου. Η αντικειμενική αξία του ακινήτου ανέρχεται στο ποσό των αξίας 2.167,26 ευρώ. 3) Συγκύριος κατά ποσοστό 37,5% εξ αδιαιρέτου ενός αγροτεμαχίου, εμβαδού 2.100,00 τ.μ., που βρίσκεται στη θέση … του αγροκτήματος Ανω Κώμης της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης, η δε αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 297,67 ευρώ. 4) Συγκύριος κατά ποσοστό 37,5% εξ αδιαιρέτου του υπ' αριθ. ... αγροτεμαχίου, εμβαδού 1266,00 τ.μ., που βρίσκεται στην περιοχή του αγροκτήματος Άνω Κώμης της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης, η δε αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 179,45 ευρώ. 5) Συγκύριος κατά ποσοστό 37,5% εξ αδιαιρέτου του υπ' αριθ. ... αγροτεμαχίου, εμβαδού 18.957,00 τ.μ., που βρίσκεται στην περιοχή του αγροκτήματος Άνω Κώμης της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης, η δε αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 2.687,15 ευρώ. 6) Συγκύριος κατά ποσοστό 37,5% εξ αδιαιρέτου του υπ' αριθ. ...  αγρού, εμβαδού 353,00 τ.μ., που βρίσκεται στην περιοχή του αγροκτήματος Άνω Κώμης της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης, η δε αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 50,03 ευρώ. 7) Αποκλειστικός κύριος του υπ' αριθ. ... αγρού, εμβαδού 1329,00 τ.μ., που βρίσκεται στη θέση Αυλαγάδια της περιοχής του αγροκτήματος Άνω Κώμης της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης, η δεν αντικειμενική του αξία ανέρχεται στο ποσό των 557,34 ευρώ. Επιπλέον ο αιτών είναι κύριος του με αριθμό κυκλοφορίας ΝΖΡ ... ΙΧΕ αυτοκινήτου εργοστασίου κατασκευής SEAT τύπου TOLEDO, έτους κυκλοφορίας 2004, το οποίο έχει θέσει σε ακινησία από το έτος 2013 (βλ. την από 17-9-2013 βεβαίωση ακινησίας οχήματος της ΔΟΥ ... Θεσσαλονίκης). Δεν αποδείχθηκε ότι ο τελευταίος διαθέτει άλλα περιουσιακά στοιχεία ή εισοδήματα από οποιαδήποτε άλλη πηγή. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της αίτησης ο αιτών ανέλαβε το παρακάτω αναφερόμενο εμπραγμάτως ασφαλισμένο χρέος προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, που αποτελεί τον μοναδικό πιστωτή του, το οποίο (χρέος) θεωρείται κατά πλάσμα του νόμου, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 3 ν. 3869/2010, ληξιπρόθεσμο με την κοινοποίηση της αίτησης, υπολογίζεται δε με την τρέχουσα αξία του κατά το χρόνο αυτό και ο εκτοκισμός του συνεχίζεται με το επιτόκιο ενήμερης οφειλής μέχρι τον χρόνο έκδοσης της εκκαλουμένης, σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ. 3 ν. 3869/2010 και ειδικότερα οφείλει στο ανωτέρω πιστωτικό ίδρυμα δυνάμει της υπ' αριθ. .../2007 σύμβασης στεγαστικού δανείου, που καταρτίσθηκε μεταξύ τους, το ποσό των 131.682,28 ευρώ μαζί με τους τόκους και έξοδα (μέχρι τις 3-3-2015).

Περαιτέρω δυνάμει του υπό στοιχ. 3 όρου της ανωτέρω σύμβασης στεγαστικού δανείου, κατά τον οποίο προβλέπεται η εκχώρηση στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων του προβλεπόμενου στο νόμο ποσοστού του εφάπαξ βοηθήματος που θα λάβει ο αιτών από τον ασφαλιστικό του φορέα, παρακρατήθηκε υπέρ του Ταμείου και εισπράχθηκε από το τελευταίο το ποσό των 43.449,21 ευρώ (βλ. το υπ' αριθ. 246254/15-6-2016 γραμμάτιο είσπραξης και το υπ' αριθ. .../2016 αποδεικτικό είσπραξης τοκοχρεωλυτικών δόσεων του Ταμείου, τα οποία λαμβάνονται παραδεκτά υπόψη κατ' άρθρο 765 του ΚΠολΔ), που αντιστοιχεί σε ποσοστό 3/4 του εφάπαξ βοηθήματος, ύψους 57.932,28 ευρώ, που χορηγήθηκε στον αιτούντα, συνταξιούχο στρατιωτικό, από τον Ειδικό Λογαριασμό Αλληλοβοήθειας Στρατού. Επομένως η οφειλή του προς το πιστωτικό ίδρυμα έχει αποσβεσθεί κατά το μέρος αυτό, κατά το οποίο ικανοποιήθηκε η απαίτηση του Ταμείου και ανέρχεται πλέον στο ποσό των (131.682,28 - 43.449,21) = 88.233,07 ευρώ. Από τα αποδεικτικά στοιχεία της δικογραφίας προέκυψε ότι ο αιτών σταμάτησε από τον μήνα Νοέμβριο του έτους 2014 να εξυπηρετεί την δανειακή του υποχρέωση προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων λόγω του ύψους της απαιτούμενης μηνιαίας δόσης, που ανέρχεται στο ποσό των 810,38 ευρώ (βλ. το υπ' αριθ. .../3-3-2015 έγγραφο του Ταμείου) και ιδίως της μεγάλης μείωσης των εισοδημάτων του, καθόσον, όπως προκύπτει από τα προσκομιζόμενα εκκαθαριστικά σημειώματα των οικονομικών, ετών 2011-2014, τα ετήσια εισοδήματα του, που ανέρχονταν κατά το έτος 2011 στο ποσό των 32.225,54 ευρώ, μετά τη μείωση των μισθών των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων στα πλαίσια της ασκούμενης δημοσιονομικής πολιτικής, διαμορφώθηκαν κατά τα έτη 2012-2014 στα ποσά των 23.290,49 ευρώ (το έτος 2012), των 27.572 ευρώ (το έτος 2013) και των 23.132,28 ευρώ (το έτος 2014), χωρίς αντίθετα να έχει μειωθεί, αναλογικά, το μηνιαίο κόστος διαβίωσης, το οποίο συνεχώς αυξάνεται, με βάση την παρούσα οικονομική συγκυρία και τα διδάγματα κοινής πείρας (έκτακτη φορολογία, αύξηση τιμών ειδών πρώτης ανάγκης, πετρελαίου κλπ.). Τα έσοδα του αιτούντος, συγκρινόμενα με την ληξιπρόθεσμη οφειλή του από την παραπάνω δανειακή σύμβαση, δεν του επιτρέπουν να ανταποκριθεί στην εξυπηρέτηση της οφειλής του προς το πιστωτικό ίδρυμα, η αρνητική δε αυτή σχέση μεταξύ της ρευστότητας του και της οφειλής του κατά την τρέχουσα χρονική περίοδο δεν αναμένεται να βελτιωθεί, διότι λόγω της αρνητικής οικονομικής συγκυρίας δεν υπάρχει δυνατότητα αύξησης των εισοδημάτων του, ενώ παράλληλα η δανειακή του υποχρέωση αυξάνονται συνεχώς λόγω της επιβάρυνσης του στεγαστικού δανείου με τόκους υπερημερίας. Επομένως ο αιτών, ο οποίος δεν έχει πτωχευτική ικανότητα, έχει περιέλθει χωρίς δόλο σε μόνιμη και διαρκή πραγματική αδυναμία πληρωμής της ληξιπρόθεσμης οφειλής του  προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Ειδικότερα δεν προέκυψε  ότι ο αιτών περιήλθε δολίως σε αδυναμία πληρωμής της οφειλής του προς το Ταμείο, καθόσον ούτε γνώριζε κατά την ανάληψη του χρέους του ότι είναι αδύνατη η εξυπηρέτηση του ούτε αποδέχθηκε το ενδεχόμενο αυτό ούτε προέβη σε αλόγιστο υπερδανεισμό, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα επίπεδο πολυτελούς διαβίωσης ανώτερο αυτού που του επέτρεπαν οι οικονομικές του δυνατότητες, ούτε απέκρυψε το γεγονός της συνταξιοδότησης του από το Ταμείο, όπως το τελευταίο αβάσιμα υποστηρίζει, ούτε βρέθηκε από υπαιτιότητα του μεταγενέστερα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών, η οποία δεν αποδίδεται σε δόλο αλλά στις προεκτεθείσες περιστάσεις και συγκυρίες και δεν συνδέεται με την συνταξιοδότηση του. Επομένως η ένσταση περί της δόλιας ττεριέλευσής του σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμής της οφειλής του, που προέβαλε το εφεσίβλητο πιστωτικό ίδρυμα, πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη. Μετά ταύτα, πληρούνται οι προϋποθέσεις για την ρύθμιση της οφειλής του αιτούντος από το Δικαστήριο με βάση τις διατάξεις των άρθρων 8 επ. του ν. 3869/2010, χωρίς ο τελευταίος να υποχρεούται να υποβάλει αίτηση ρύθμισης του χρέους του στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ταμείου, όπως αβάσιμα το τελευταίο υποστηρίζει. Η ρύθμιση του χρέους του θα γίνει κατά πρώτο λόγο με μηνιαίες καταβολές απευθείας στο ανωτέρω πιστωτικό ίδρυμα από τα εισοδήματα του επί πενταετία (άρθρο 8 παρ. 2 ν. 3869/2010), που θα αρχίζουν αμέσως από την κοινοποίηση της εκκαλουμένης προς αυτό. Συγκεκριμένα ο αιτών είναι έγγαμος και συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του στις οικογενειακές ανάγκες της οικογένειας του, της συζύγου και των δύο ανήλικων τέκνων του. Οι μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης του, στις οποίες περιλαμβάνονται τα στοιχειώδη έξοδα για κατοικία, τροφή, ηλεκτροφωτισμό, ύδρευση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του ίδιου και των τέκνων του, με βάση τα μηνιαία οικογενειακά εισοδήματα του, που ανέρχονται στο συνολικό ποσό των 1.600,00 ευρώ περίπου, προσδιορίζονται στο ποσό των 1.450,00 ευρώ. Επομένως πρέπει να ορισθεί ως μηνιαία καταβολή προς το πιστωτικό ίδρυμα το ποσό των 150,00 ευρώ, το οποίο βρίσκεται μέσα στις οικονομικές του δυνατότητες. Ειδικότερα η οφειλή του αιτούντος προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ανέρχεται στο ποσό των 88.233,07 ευρώ. Επομένως το πιστωτικό ίδρυμα θα λάβει για την ικανοποίηση της απαίτησης του το ποσό των 150,00 ευρώ μηνιαίως, το οποίο θα καταβάλλεται από τον αιτούντα επί πενταετία εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα, αρχής γενομένης από τον πρώτο μήνα μετά τη δημοσίευση αυτής της απόφασης. Εξάλλου στην από 26-6-2015 χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου περιελήφθη διάταξη, με την οποία ο αιτών υποχρεώθηκε να καταβάλει το ποσό των 81,00 ευρώ μηνιαίως προς το πιστωτικό ίδρυμα για την προσωρινή ρύθμιση των οφειλών του επί τη βάσει των προβλεπόμενων στις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 2 και 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010. Στο πλαίσιο αυτό παρακρατήθηκε υπέρ του Ταμείου το ποσό των 81,00 ευρώ μηνιαίως από τις συντάξιμες αποδοχές του αιτούντος των μηνών Νοεμβρίου 2015 και Δεκεμβρίου 2015 και συνολικά το ποσό των (81,00 Χ 2) = 162,00 ευρώ (βλ. τα ενημερωτικά σημειώματα σύνταξης). Οι προσωρινές αυτής μηνιαίες καταβολές, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 2 και 9 παρ. 4 του ν. 3869/2010, πρέπει να συνυπολογιστούν τόσο ως προς το ποσό όσο και ως προς το χρόνο σε αυτές της ως άνω οριστικής ρύθμισης. Έτσι μετά το συνυπολογισμό του χρόνου των 2 μηνών, κατά τον οποίο κατεβλήθησαν οι ορισθείσες προσωρινές καταβολές, ο χρόνος της οριστικής ρύθμισης του αιτούντος περιορίζεται σε 4 χρόνια και 10 μήνες. Αναφορικά με τον συνυπολογισμό του ποσού των προσωρινών καταβολών, επειδή το ποσό αυτών υπολείπεται του αντίστοιχου των καταβολών της οριστικής ρύθμισης, ο αιτών υποχρεούται, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 4 ν. 3869/2010, να εξοφλήσει το ποσό της διαφοράς μέσα σε ένα έτος από τη λήξη των καταβολών της ρύθμισης του άρθρου 8 παρ. 2 του ν. 3869/2010. Το ποσό της διαφοράς ανέρχεται σε [(150,00 - 81,00) = 69,00 ευρώ Χ 2] = 138,00 ευρώ, θα καταβληθεί δε αμέσως μετά τη λήξη της οριστικής ρύθμισης, μετά δηλαδή από 4 χρόνια και 10 μήνες και μέσα σε ένα έτος από το χρονικό αυτό σημείο, εντόκως από το χρόνο της έναρξης του έτους, με επιτόκιο αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξανόμενο κατά 2,50 εκατοστιαίες μονάδες. Επομένως μετά το πέρας του χρονικού διαστήματος των 4 ετών και 10 μηνών και την ολοκλήρωση των ως άνω μηνιαίων καταβολών το πιστωτικό ίδρυμα θα έχει λάβει για την απαίτηση του το συνολικό ποσό των 9.000,00 ευρώ με υπόλοιπο οφειλής 79.233,07 ευρώ. Από όλες τις ανωτέρω μηνιαίες καταβολές θα καλυφθεί μόνο μέρος των απαιτήσεων του πιστωτικού ιδρύματος και επομένως για την ικανοποίηση του υπολοίπου των οφειλών του αιτούντος οι ανωτέρω καταβολές θα συνδυαστούν με την προβλεπόμενη από τη διάταξη του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 ρύθμιση, εφόσον δεν επέρχεται πλήρης εξόφληση των απαιτήσεων του πιστωτικού ιδρύματος και προβάλλεται σχετικό αίτημα για εξαίρεση από την εκποίηση της κύριας κατοικίας του αιτούντος, μετά το οποίο αυτή είναι υποχρεωτική για το Δικαστήριο. Ειδικότερα ο τελευταίος θα ενταχθεί στη ρύθμιση του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 για μηνιαίες καταβολές, προκειμένου να εξαιρεθεί από την εκποίηση η κύρια κατοικία του με την κάλυψη μέχρι του 80% της αντικειμενικής της αξίας, η καταβολή της οποίας είναι υποχρεωτική από το νόμο [σύμφωνα με τη νομοθετική μεταβολή που επήλθε στην παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3869/2010 με την παρ. 2 του άρθρου 17 του ν. 4161/2013 {ΦΕΚ 143/14-06-2013)]. Η αντικειμενική αξία της κύριας κατοικίας του αιτούντος, δηλαδή του διαμερίσματος του πέμπτου ορόφου οικοδομής επί της οδού ... στη δημοτική ενότητα Νεάπολης του Δήμου Νεάπολης Συκεών, ανέρχεται στο ποσό των 79.095,03 ευρώ και δεν υπερβαίνει το όριο του αφορολογήτου ποσού για έγγαμο φορολογούμενο με δύο παιδιά. Παράλληλα το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να εξαιρεθούν της εκποίησης και τα λοιπά ανωτέρω περιγραφόμενα ακίνητα, αποκλειστικής κυριότητας και συγκυριότητας του αιτούντος, τα οποία είναι κατ' αρχήν ρευστοποιήσιμα, πλην όμως από την εκποίηση τους, κατά τους όρους του άρθρου 9 παρ. 1 του ν. 3869/2010, δεν μπορεί να προκύψει προσδοκία απόληψης ανάλογου ανταλλάγματος, από το οποίο συνάγεται ότι μπορεί και αξίζει να εκποιηθούν (βλ. Βενιέρη - Καλτσά, Εφαρμογή του ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, 2016, αρ. 1304, σελ. 564) ούτε σημαντική βελτίωση της θέσης του πιστωτικού ιδρύματος, ενόψει της μικρής αντικειμενικής τους αξίας, της οικονομικής δυσπραγίας που πλήττει την χώρα, των δυσμενών συνθηκών, που επικρατούν στην αγορά ακινήτων, του μειωμένου αγοραστικού ενδιαφέροντος για αντίστοιχα ακίνητα ιδίως στην περιοχή της Δημοτικής Ενότητας Ελίμειας του Δήμου Κοζάνης και των αυξημένων εξόδων της διαδικασίας εκποίησης (αμοιβή εκκαθαριστή, έξοδα δημοσίευσης κλπ). Επομένως το τίμημα που τυχόν θα επιτευχθεί από την εκποίηση τους θα είναι χαμηλό και δεν πρόκειται να βελτιώσει σημαντικά τη θέση του πιστωτικού ιδρύματος. Στα πλαίσια της ρύθμισης του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3869/2010 η οφειλή του αιτούντος προς το πιστωτικό ίδρυμα μετά τις καταβολές επί πενταετία του άρθρου 8 παρ. 2 του ιδίου νόμου ανέρχεται στο ποσό των 79.233,07 ευρώ και είναι μεγαλύτερη του 80% της αντικειμενικής αξίας της κυρίας κατοικίας του, ήτοι του ποσού των (79.095,03 Χ 80%) = 63.276,02 ευρώ, που είναι το όριο που ορίζει ο νόμος για τη διάσωση της, οπότε ο αιτών θα υποχρεωθεί σε καταβολές μέχρι την εξάντληση του ποσού αυτού. Ο χρόνος αποπληρωμής του ποσού των 63.276,02 ευρώ με βάση το χρέος του αιτούντος, την ηλικία του και τις οικονομικές του δυνατότητες, πρέπει να ορισθεί σε είκοσι (20) έτη και επομένως η εξόφληση του θα γίνει σε 240 μηνιαίες δόσεις (20 χρόνια Χ 12 μήνες), η καθεμία ποσού (63.276,02 : 240) = 263,65 ευρώ. Επιπροσθέτως, λαμβάνοντας υπόψη το σκοπό της ρύθμισης της διάταξης του άρθρου 9 παρ. 2 του ν. 3.869/2010, που είναι η προστασία της οικογενειακής στέγης, αλλά και τον γενικότερο σκοπό του  νόμου, δηλαδή  τον απεγκλωβισμό του οφειλέτη από την υπερχρέωση και την επανένταξη του στην οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, η καταβολή των δόσεων για τη διάσωση της κατοικίας του αιτούντος θα ξεκινήσει πέντε χρόνια μετά τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης, καθόσον κρίνεται ότι πρέπει να παρασχεθεί περίοδος χάριτος, ώστε να μην συμπέσουν οι καταβολές της πρώτης ρύθμισης με την ως άνω ρύθμιση για τη διάσωση της κύριας κατοικίας του αιτούντος και να μην επιβαρυνθεί υπέρμετρα ο αιτών, με κίνδυνο να φανεί ασυνεπής στις υποχρεώσεις του και να εκπέσει των ρυθμίσεων. Η αποπληρωμή του ποσού αυτού θα γίνει εντόκως, χωρίς ανατοκισμό, με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με το κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Το υπόλοιπο των απαιτήσεων του πιστωτικού ιδρύματος, κατά το μέρος που δεν καλύφθηκε από τις πενταετείς καταβολές και μετά την εξάντληση του ποσού των 63.276,02 ευρώ (του 80% της αντικειμενικής αξίας της κύριας κατοικίας του αιτούντος), δεν μπορεί να ικανοποιηθεί, ο δε αιτών, εφόσον τηρήσει τους όρους της παρούσας ρύθμισης, απαλλάσσεται, διότι δεν μπορεί από το νόμο να επιβληθεί άλλη υποχρέωση σ' αυτόν. Κατ' ακολουθία των ανωτέρω, η αίτηση του αιτούντος πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσία βάσιμη, να ρυθμισθούν τα χρέη του τελευταίου προς το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να εξαιρεθεί της εκποίησης η κύρια κατοικία του αιτούντος κατά τον οριζόμενο στο διατακτικό τρόπο, χωρίς να επιβληθούν δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 8 παρ. 6 του ν. 3869/2010, η οποία τυγχάνει εφαρμογής και στη δευτεροβάθμια δίκη. Τέλος πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον εκκαλούντα του παραβόλου κατάθεσης έφεσης, ποσού διακοσίων (200,00) ευρώ, που κατατέθηκε από αυτόν (υπ' αριθ. 188488 και 188487 παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και υπ' αριθ. 3044598 έως 3044601 παράβολα του Δημοσίου), σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 495 παρ. 4 ΚΠολΔ.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και στην ουσία την έφεση,

ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την υπ' αριθ. 1.808/2016 οριστική απόφαση του Ειρηνοδικείου Θεσσαλονίκης κατά την διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή του παραβόλου κατάθεσης έφεσης (υπ' αριθ. 188488 και 188487 παράβολα ΤΑΧΔΙΚ και υπ' αριθ. 3044598 έως 3044601 παράβολα του Δημοσίου), ποσού διακοσίων (200,00) ευρώ, στον εκκαλούντα.

ΚΡΑΤΕΙ και ΔΙΚΑΖΕΙ την με αριθμό κατάθεσης 4.776/2015 αίτηση. ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αίτηση.

ΡΥΘΜΙΖΕΙ τα χρέη του αιτούντος με μηνιαίες καταβολές προς το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων» χρηματικού ποσού εκατόν πενήντα (150,00) ευρώ, το οποίο θα καταβάλλεται εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα. Οι παραπάνω καταβολές θα αρχίσουν τον επόμενο μήνα από τη δημοσίευση της παρούσας και η ως άνω ρύθμιση θα ισχύσει για χρονικό διάστημα τεσσάρων (4) ετών και δέκα (10) μηνών.

ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον αιτούντα να καταβάλει μέσα σε ένα έτος από τη λήξη των καταβολών της παραπάνω ρύθμισης, δηλαδή από τη λήξη του χρόνου των τεσσάρων (4) ετών και δέκα (10) μηνών, το ποσό των εκατόν τριάντα οκτώ (138,00) ευρώ, εντόκως από το χρόνο της έναρξης του έτους μέσα στο οποίο πρέπει να καταβληθούν, με επιτόκιο αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξανόμενο κατά 2,50 εκατοστιαίες μονάδες.

ΕΞΑΙΡΕΙ της εκποίησης την κύρια κατοικία του αιτούντος, ήτοι το διαμέρισμα του πέμπτου ορόφου οικοδομής επί της οδού ... στη δημοτική ενότητα Νεάπολης του Δήμου Νεάπολης Συκεών, εμβαδού 76,16 τ.μ., με ποσοστό συμμετοχής στα κοινόχρηστα και κοινόκτητα μέρη της οικοδομής 160/1000 εξ αδιαιρέτου, με παρακολούθημα μία αποθήκη, εμβαδού 9,00 τ.μ. στο υπόγειο της οικοδομής και με αποκλειστική χρήση μίας θέσης στάθμευσης, εμβαδού 10,00 τ.μ., στον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου.

ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ στον αιτούντα την υποχρέωση να καταβάλει μηνιαίως για τη διάσωση της κατοικίας του στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων το ποσό των διακοσίων εξήντα τριών ευρώ και εξήντα πέντε λεπτών (263,65) επί είκοσι (20) έτη, ήτοι επί διακόσιους σαράντα (240) μήνες, η δε καταβολή των μηνιαίων αυτών δόσεων θα γίνεται εντός του πρώτου πενθημέρου κάθε μήνα και θα γίνει εντόκως χωρίς ανατοκισμό με το μέσο επιτόκιο στεγαστικού δανείου με κυμαινόμενο επιτόκιο, που θα ισχύει κατά το χρόνο της αποπληρωμής, σύμφωνα με το στατιστικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδος, αναπροσαρμοζόμενο με επιτόκιο αναφοράς αυτό των Πράξεων Κύριας Αναχρηματοδότησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η αποπληρωμή θα ξεκινήσει μετά την πάροδο πενταετίας από τη δημοσίευση της παρούσας απόφασης.

ΑΠΑΛΛΑΣΣΕΙ τον αιτούντα από κάθε υφιστάμενο υπόλοιπο της οφειλής του προς το εφεσίβλητο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, μετά την κανονική εκτέλεση των υποχρεώσεων του που επιβάλλονται με την παρούσα απόφαση ρύθμισης.

ΚΡΙΘΗΚΕ αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στη Θεσσαλονίκη στις 23 Αυγούστου 2016 και θεωρήθηκε αυθημερόν

       Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                  Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ