Ένας δρόμος Μπροστά. Ας τον χαράξουμε Περπατώντας τον, Συμμετέχοντας.

Η εκλογή Προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης είναι αυτό καθεαυτό ένα κορυφαίο πολιτικό γεγονός. Όχι ως διαδικασία ανάδειξης ηγέτη αλλά ως διεργασία συμμετοχής των πολιτών σε ένα νέο, επίμονα έγκαιρο, πολιτικό εγχείρημα.

Ασφαλώς κουβαλά αντιφάσεις, εμμονές και τακτικές μηχανισμών και προσώπων, κουβαλά εν ολίγοις το «πρόβλημα» της παράταξης αλλά ταυτόχρονα δίνει την ευκαιρία στους πολίτες με τη συμμετοχή τους να δώσουν το μήνυμα της υπέρβασης, των λύσεων, να δείξουν τον δρόμο συμμετέχοντας στην απόφαση για να γεννηθεί το καινούργιο.

Η αναγέννηση της «κεντροαριστεράς» -όπως συνηθέστερα λέμε στην Ελλάδα- ως μίας σύγχρονης προοδευτικής πολιτικής δύναμης, ως φορέα ενός νέου «λυτρωτικού» για την κοινωνία προγραμματικού οράματος  προοδευτικής μεταρρύθμισης και διακυβέρνησης είναι σήμερα η μοναδική ελπίδα για την κοινωνία και την χώρα.

Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα. Η προοδευτική δημοκρατική παράταξη, είναι η μόνη που μπορεί να  συμβάλλει και να εγγυηθεί την επανεκκίνηση και ταυτόχρονα την απελευθέρωση από τα δεσμά που κρατούν την Ελλάδα ανήμπορη.

Η βαθιά πίστη και προσήλωση στην λαϊκή κυριαρχία, στην ορθή και αποτελεσματική λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών και στην αναζωογόνησή τους με θεσμούς αδιαμεσολάβητης συμμετοχής των πολιτών, η εμπέδωση της διαφάνειας, της λογοδοσίας και της  αξιοκρατίας είναι αρχές και αξίες που βρίσκονται στο σκληρό πυρήνα της ιδεολογίας του προοδευτικού χώρου γιατί εμπεδώθηκαν με τους αγώνες, τις κατακτήσεις και τα λάθη, με την εμπειρία και την πίστη των προοδευτικών πολιτών, γιατί είναι κοινά πολιτικά αγαθά της σύγχρονης ανοικτής στην κοινωνία δημοκρατικής συνείδησης της ευρωπαϊκής αριστεράς, της προοδευτικής Ευρώπης.

Η ανασυγκρότηση, ο εκσυγχρονισμός  του κοινωνικού κράτους, η ανόρθωση της κοινωνίας μέσα από την επανακατάκτηση της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης είναι προτεραιότητα μίας αναγεννημένης πλέον και ίσως σοφότερης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας που μπορεί να εμπνεύσει αντίστοιχα και τον ελληνικό προοδευτικό χώρο.

Η πολυζητημένη και διαρκώς ματαιωμένη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, ως όρος ανάκτησης της θέσης της χώρας στο Ευρωπαϊκό και Διεθνές Προσκήνιο, η βιώσιμη ανάπτυξη των παραγωγικών πόρων και η ενίσχυση νέων μορφών επιχειρηματικότητας με απόδοση της θέσης που αναλογεί στην κοινωνική οικονομία, η προώθηση της καινοτομίας και της έξυπνης εξειδίκευσης είναι άξονες μίας νέας προοδευτικής μεταρρυθμιστικής στρατηγικής.

Τίποτε όμως δεν είναι δεδομένο. Όλα είναι προς κατάκτηση. Η εκλογή του προέδρου είναι συνεπώς μία διαδικασία που στοχεύει, μεταξύ των άλλων, στο πέρασμα της  γέννησης του νέου πολιτικού φορέα, με όποια μορφή καταλήξει, στα χέρια των ίδιων των πολιτών, στα χέρια της ίδιας της κοινωνίας, προσωποποιημένης πλέον σε εκείνους που θα συμμετάσχουν στην ψηφοφορία. Ότι προηγηθεί πάντως, δηλαδή η ανοικτή διαβούλευση με τις προτάσεις, τις προγραμματικές θέσεις των υποψηφίων, ο διάλογος, η σύνθεση, όλα αυτά είναι επίσης ο πλούτος που η δύναμη της συμμετοχής των πολιτών θα τον μεταβάλλει σε στέρεα βάση μίας νέας άνοιξης για την προοδευτική Ελλάδα.

Το διακύβευμα είναι κατά το μεγάλο και κρίσιμο μέρος η συμμετοχή. Συμμετοχή προβληματισμένων και ίσως επιφυλακτικών πολιτών, συμμετοχή ανθρώπων που βγήκαν στο περιθώριο της πολιτικής, συμμετοχή νέων που μεγάλωσαν στην Ελλάδα της κρίσης, συμμετοχή πρωτίστως ενεργών πολιτών και λιγότερο οπαδών και ψηφοφόρων από συνήθεια ή συναίσθημα.

Είναι τελικά ένα πεδίο δημοκρατίας για την συνδιαμόρφωση του προοδευτικού δρόμου με προσανατολισμό το μέλλον και όχι με ματιά αγκυρωμένη στο παρελθόν. Είναι ένας δρόμος Μπροστά. Ας τον χαράξουμε Περπατώντας τον, Συμμετέχοντας